Di Jowo, adso pratik budaya sing wes lumang jadi bahan debat nang wong, yaitu pratik pasung. Pasung pancen pratik sing digawe kanggo ngrungo wong sing entuk gangguan jiwa. Meskipun pratik iki wes dilarang dening pemerintah, tapi ana sawetara wong sing milih kanggo nerusno pratik pasung iki karena mikir ora ana pilihan liyane.
Pasung sebenerne cacat karo hak asasi manusa lan luwih apik dihindari ketimbang dijalani. Setiap wong duwe hak kanggo enak, dihargai, lan duwe perawatan kesehatan sing layak. Wong sing entuk gangguan jiwa mestine dikerokake karo tresna lan penuh perhatian, ora dikurung nang kondisi sing ora manusiawi kaya pasung.
Pratik pasung uga duwe dampak negatif kanggo wong, karepe bisa muncul stigma sing adoh mara wong sing entuk gangguan jiwa. Wong-wong iki sering dianggep kaya wong sing ora normal utawa malah were kanggo wong-wong. Padahal, sebenerne wong-wong iki mung butuh perhatian lan obat sing bener-bener kanggo sembuh saka gangguan jiwa sing oleh dewe.
Pemerintah wes nyoba kanggo nerusno pratik pasung karo ngarepake edukasi menyang wong tetang pentingannya respect hak asasi manusa lan ngarepake perlindungan kanggo wong sing entuk gangguan jiwa. Nanging, perlu adane kerjasama saka sedaya lapisan wong kanggo bener-bener menghentikan praktik pasung iki.
Sakumur bangsa kangya budaya lan tradisi, kita mestine respect marang setiap individu, kalebu wong sing entuk gangguan jiwa. Wong-wong iki uga manusa sing duwe hak kanggo ngidupi sing layak lan dihargai dening wong. Kita mestine ngerti mara gangguan jiwa bukan salah utawa aib, ngatemake suatu kondisi kesehatan sing mestine ditangani karo apik banget.
Nalika nggarapane masalah iki, sosialisasi lan edukasi duwe peran sing apik banget. Wong perlu diwenehake pemahaman sing luwih ceplak tentang gangguan jiwa lan gimana cara merawat wong-wong iki karo apik. Dukungan saka keluarga lan lingkungan sekitar uga apik banget kanggo ngreti proses pemulihan kanggo wong sing entuk gangguan jiwa.
Matur nuwuh kita saha kanggo nglakokke praktik pasung nang Jowo, lan ngarepake perlindungan lan tresna marang wong sing mbutuhake. Kita minangka wong harus tetep nggarakakne usaha kanggo mbabarke kesadaran mengenai hak asasi manusa lan ngarepake perlindungan kanggo kabeh wong, ora kamiliki sangkep. Semoga karo kerjasama lan perhatian kita, praktik pasung bisa dihapus kan lan wong sing entuk gangguan jiwa bisa ngidupi sing layak lan dihargai dening wong.